Island life

Het is weer zomer. Warm. De slaapkamer is niet koel te krijgen. Totaal niet aangelegd op dit soort temperaturen.
Nee, dan ons huisje op Bonaire. Het was geen villa, maar wel ons plekje. De tuin met de bougainville, De honden die overal rondliepen, de bananenboom naast de waslijn. De slaapkamers met grote ramen die tegen elkaar open konden gecombineerd met een grote plafondventilator hielden het 's nachts nog redelijk koel.
Totdat je zwanger raakte. Toen werd alles toch iets anders. te warm. te weinig ventilatie, dus er kwam een airco in onze kamer. In die kamer is Danique ook geboren. In dat huisje in Antriol, op Bonaire, aan de Kaya Gloria.

Deze zomer ga ik met Danique weer naar Bonaire. We leven er al een paar maanden naar toe en echt, we hebben er veel zin in. Hoe dichterbij de dag echter komt, hoe zwaarder het me valt om deze reis zonder jou te moeten maken. Ik weet, er zijn veel lieve vrienden. Ik weet, er is niks anders. Ik weet, dit eiland is ons eiland. Maar ook weet ik dat ik er nog nooit zonder jou was. Dat alle plekken een herinnering zullen hebben.
Danique en ik gaan genieten. Je zou immers niet anders gewild hebben. Maar we zullen ook terugkijken naar de plek waar voor haar alles begon. Rondlopen op de plaatsen waar jij zo hebt genoten. Waar je Danique hebt leren lopen, leren zwemmen. Waar we samen mooie tijden hebben beleefd.

Vanavond was ik met Danique bij de film. Mamma Mia. Eigenlijk gewoon heerlijk zomers platvloers genieten. Maar ik had even een paar combi's niet op een lijn staan.
AbbA muziek. Tja, zou oud, zo zoet, zo disco... maar ook zo uit onze tijd
Een dochter, die haar moeder is verloren
Een dochter, die een dochter krijgt
De liefde voor een eiland
Het genieten van het leven

Daar zat ik dus, met tranen in mijn ogen te kijken naar een zoetsappige film waarvan ik sommige delen zo kon dromen. Waarin ik me zo kon verplaatsen. Waarin ik jou terug zag, hoe je genoot van het leven, hield van Bonaire. Je liefde voor je dochter die nu haar moeder mist. een dochter die ook wil doen wat haar moeder dacht dat goed voor haar was. Een dochter die misschien niet in je voetsporen treed, maar wel met delen van jou karakter, jou uitstraling en jou liefde deze wereld tegemoet treed.
Met die dochter ga ik naar ons eiland. Genieten, lief hebben, lachen... en huilen.